Öğle arasında arkadaşlarla kipaya girdik, Bu şirin karpuzla karşılaştığımda hemen içine rengarenk dondurmalar ve şekerlemeler doldurmak geldi içimden. Bu sayede sürekli sakındığım bu üç “K” olayından bir süreliğine sıyrılabilecektim. O sıkıcı mesaim bitipte eve vardığımda soğuması için yıkayıp dolaba koyduğum bu şirin şey bir saat sonra buz gibi olmuş halde bangomda duruyordu. Bıçağımı bileyim kütürdete kütürdete kestiğimde kötü bir sürprizle karşılaşmamak için dua ettim. Evvet karpuz tam istediğim gibi sulu, tatlı ve kıpkırmızıydı. Hemen bir çorba kaşığıyla ortasındaki etli kısımı oymaya ve içinden çıkanları bir tabağa doldurmaya başladım. Ortası dondurma doldurabileceğim derinlikte bir çukura dönüştüğünde bu tatlı çukurun içine top top ve rengarenk dondurmalar  yerleştirmeye başladım. Hava o kadar sıcaktı ki dondurma kaşığımın kenarlarından dondurmalar damlıyordu. Bu benim bir an önce bombayı hazırlayabilmem için verilmiş bir işaret olmalıydı. Bende daha fazla hızlandım. Dondurmalardan sonra iri ve sulu kırmızı eriklerimi halka şeklinde doğrayıp dondurma toplarının arasına yerleştirdim. Sıra şekerlemelere geldiğinde bir kaç tanesini mideme indirmeden duramadım. Son olarak tüm bu mükemmel malzemelerin üzerine çikolata sosunu döktüm ve başladım kaşıklamaya. Sonuç ; sanırım akşam yemeğini yiyemeyeceğim…