Dün itibariyle annelerin en kıvırcığı, en sevimlisi, en iyi terlik atanı, en vefakarı 45 günlük misafirliğini sonlandırmış bulunuyor. Gitmeden hemen önce grip oldu üstelik. Böyle olunca da son iki gün minik Duru’yu sevemedi. Bu yüzden biraz buruk ayrıldı sanırım. Bende de yeni gelin olup baba evini bırakan genç kızın hüznü var. Miniğimle artık yalnızız. Beslenme sonunda gazları bana emanet. Sabah alt değiştirmeleri de öyle. Banyo yaptırırken onu ben tutacağım, maşrapa şeker surata emanet. Terliklerim ayağımdan çıkmamalı ve üşütmemeliyim. Annem sürekli uyarıp bizi kolladığı için rahattım ama şimdi kendime annem varmışçasına dikkat etmeliyim. Kapıdan çıkıp arabasına bindiğinde ağladım bi süre. Sanki farklı bir şehirdeymişizçesine ağladım üstelik. 15 dakikalık araba mesafesinde olsa da özleyeceğim onunla aynı sabaha uyanmayı. Tatlı annem benim. Şimdi biraz tatilini yap, bizim kızcıklarda özlediler seni. Birazda onları azarla. Birkaç ay sonra ben işe başlayınca nasılsa Bal yanak sana emanet. Öpüyorum canım annem.

not: sayende akşamları çay içme alışkanlığına beş yılın sonunda yine kavuştum. Şimdi demlediğim çayı yudumluyorum. Ama harmanımda bergamot daha çok.