İşten yorgun argın eve döndüğümde reklamlarda ki gibi evde futbol oynayan bir anne olmak mümkün olmuyor ne yazık ki. O enerjiyi bulmak bir yana evde futbol mu oynanırmış? Peh. Gerçek hayatta olay şöyle gelişiyor:

Kapıyı açtığında içeriden cılız ama coşkulu bir ses yükseliyor

-anneeeee annedim delmiş ( Duru şimdilik pelte )

“Doğumdan sonra tüm izinlerini kullan ki hep bebeğin  yanında olabilesin” diyenlere çok kızıyorum. Tavsiyelerine uymakla hiç iyi birşey yapmadım. Keşke çok azını bu sene kullanmak için ayırsaydım. ama yook köküne kadar kullandım iznimi. her konuda pek bilmiş tavsiyeci ablalardan teki bile “en azından bir 5 gün köşeye bırak ki bebeğin yaşına girdiğinde beraber tatil yapın”demedi. Yok efenim. hepi topu 1 günlük yıllık iznim var ve evet, onu da gözden kaçırdığım için kullanamamışım. Şimdi boynunda bikini iziyle bronz bronz dolaşan tiki ablalara gıcık olmakla imrenmek arasında gidip geliyorum. Ben balyanak ile denize girmek, şu iş stresinden bir haftalığına da olsa uzaklaşmak istiyordum. Şimdi elim mahkum anca günü birlik deniz turları, balyanak için ise balkonda havuz sefası.  Çok ta şikayetçi değilim aslında ama iznim olsaydı balyanak denize alışabilir daha el kadarken yüzme öğrenebilirdi. Ama olmadı. Şimdi buradan yeni doğum yapmış, dünün göbekli şirinelerine sesleniyorum. Lütfen daha sonra çalışmayı düşünüyorsanız, şu yıllık izninizi köklemeyin. hah! tavsiyeci abla oldum sanırım.

Tatile olan açlığımı kenarı bırakarak midesel açlığımdan bahsetmek istiyorum. Öğle arasının gelmesine toplamda bir saate yakın bir süre var ve işlerimi toparladığım vakitte, bu yazıyı yazarak akrep yelkovan yarışını kendim kazanmayı düşünüyorum. açım açççç. Şöyle mantarlı bir tortellini olsa da yesem demek pek boş bir çaba olacak, çünkü öğle arasında eve gidiyorum. oarada  Akşama evde tortellini var peynirli ve mantarlı. Tarifi buradan aldım. Küçücük tortellini paketinden bu kadar lezzetli ve doyurucu bir yemek çıkması mucize gibi. Biz 3 kişi yedik. Üstelik yanında başka hiçbirşey olmadan, siz 4 kişi de pekala doyabilirsiniz.

İnternetten balığı fileto yapmakla ilgili sürüsüne bereket video izlememe rağmen. zavallıyı şekilden şekile soktum. Hayvancağız Mundar oldu galiba. Bu yüzden etrafı balık içinde bırakıp işi iyice berbat etmeden fileto yapmaktan vazgeçtim. Kalan balıkları birkaç dakika tavada çevirip pişirdikten sonra diğer malzemelerin içine attım.O yüzden içinde kızarmış levrek küpleri olan harika görünümlü burgu makarna hayalim yarıda kaldı. Balıklar küp küp olmasa da gelişigüzel biçimleri tabağa hoş bir hava kattı diyebiliriz. Tadıysa bizi fazlasıyla tatmin etti. Sürekli aynı balık tariflerinden sıkıldıysanız hele de evdeki mini canavarınız balık yememek için diretiyorsa bu tarif tam sizlik diyebilirim.İçindeki her tadın bir diğerinin önüne geçmeden dengeli şekilde tabağınızda ve damağınızda yer bulacağı bu enfes tarifi sizinle paylaşıyorum.

Bu hafta biraz tembellik edip, yaptığım yemeklerin tarifini kendime sakladım. Taki akşam yediğimiz bu makarnaya dek. Patlıcan ve domates ikilisi makarnaya çok  yakıştı.  Şeker suratlım tereyağlı sade makarnaya ketçap -mayonez ikilisini boca edip öyle yemeği daha çok seviyor aslında. Öğrencilik zamanlarından kalma bir alışkanlık olsa gerek. Ama bu makarnayı da soluksuz indirdi midesine. Benim makarna zevkimin favorisi ise şüphesiz annemin piyale fabrikasında çalışırken, aşçısından öğrendiği tarif.  Vaktiniz az, malzemeleriniz de tam ise haydi doğru mutfağa, patlıcanlı makarna yapmaya ;

Öğrenci evlerinde kalanların dönüpte bakmayacağı bir tarifle midemizi şenlendirdik dün. Evinin hemen yanındaki üniversitede okumuş benim için öğrenci evi kavramı anlaşılması zor bir durum. Ben ders başlamadan yarım saat önce hazırlanır, bazende bakkala gider gibi giderdim okula.” Anne ben bi derse girip geliyim” . Hocalar blok yaptı mı değmeyin keyfime. Dersi asıpta okey oynamaya gittiğim cafelerin sahipleri komşumuz olurlar, anneme selam söyle derlerdi. Sınıfta kimin neyi eksik bi koşu alıp gelebilirdim. Eğlenceliydi yani üni. benim için. Ama böyle olunca makarna ve yumurtanın değişik versiyonlarını yeni yeni yeni öğreniyor ve tadıyorum. Kıymalı makarna da bunlardan biri. Her ne kadar tembel işi olsada harika bir tadı var. Benim şeker suratlım iki dolu tabak mideye indirip , tüm akşam “nefes alamıyorum” deyip durdu. Ben bir tabakla zor sınırladım kendimi ama şeytan dürttü sürekli “bi tabakçık” daha diyerek. Yahu bi rahat bırak da yemeğimizi yiyelim yahu.