Pırasa sevmez bünyeleri şaşırtacak enfes bir tarifle karşınızdayım. Daha önce de söylemiş olduğum gibi tariflerimin hepsi şeker surat üzerinde denenmektedir. Tabi bu durumdan çok memnun değil kendisi. Her birinin bumerang misali kilo olarak dönmesi sebepli olabilir tabi bu. Bildiğiniz pırasa bu efendim. Bilmediğiniz bir yöntemle de pişirmedim. Mucize değil ama lezzetli. Gerçekten çok lezzetli. Zamanında ben bu yemeğin tavuklusunu yapmıştım. şimdi mantarlısını pişiriyorum. Denemeyen zarar eder. Hanım ablammm. koşş koşş mutfağa koşş… 😀

tavuk kırma

Geçen hafta 7. İzmir yemek bloğu yazarları toplantısı yapıldı. Ben de Balyanak ile katıldım toplantıya. Katılmak ki ne katılmak, minik hanımın peşinde döndüm durdum. Kucaktan kucağa sevilip mıncıklanmadığı vakitlerde toplantı salonunun mutfağına bile girmeyi başardı kendisi. Şefler tabi bayıla bayıla bir hal oldular. Bizim hanımda etrafa boncuk dağıttı durdu. Bize kudurdu, millete güldü minik kuzu. Sandalye tepelerinde, masa diplerinde dolandı durdu. Bende takibi bir an olsun bırakmadım. Sanırım bu yüzden benim için oldukça yorucu geçti toplantı. Bu seneki en süper ötesi sürpriz, Yunus Emre Akkor şefin aramızda oluşuydu. Düşünün bir taaa İstanbul’dan bizimle deneyimlerini paylaşmak ve aramızda olmak için kalkıp gelmiş.

İyi ki gelmiş, onun sayesinde blog yazarlığının ne kadar önemli olduğunu bir kez daha anlama imkanı buldum. Memleketler tarihleriyle yaşar, tarihler de mutfakta başlar dedi şefimiz. Gelecek nesillere aktarabilmek adına yazdığımız her yazı önemliydi bu yüzden. Atalarımızdan kalma yemeklere bloglarımızda daha fala yer vermemizi istedi. Osmanlı mutfağın da  sanılanın aksine ucuz ve yapımı kolay yemeklerin de bulunduğunu, ve hatta bunların padişahlarca çok sevildiğini söyledi. Oysa Osmanlı mutfağı denildiğinde aklıma her zaman yapılışı büyük ustalık gerektiren bol malzemeli, nedense hep bol yağlı ve zorlu yemekler gelmişti şimdiye kadar. Düşünün bir,  en iyi soğanlı yumurtayı yapanlar ödüllendiriliyormuş Saray mutfağında. Soğanlı yumurta yahu. Ben Süleymanın kuzu çevirmeli yumurta yediğini hayal etmiştim hep. ( Muhteşem yüzyıl izlemediğimden olabilir )

Madem söz Osmanlı mutfağından açıldı, e Yunus şefim de mutlaka yapın dedi. O zaman Fatih Sultan Mehmet Hanın en sevdiği yemek olan Kırma Tavuk Kebabı vakti geldi demektir. Saray mutfağının gizli tariflerinden ve sadece padişah için pişen bir yemekmiş üstelik yapmayı bilen yalnızca bir iki şef varmış. Ben şeker surat için geçtim ocak başına, siz de gönlünüzün Fatih’i  için geçin.

Evimizin dibine konuşlanan süpermarket bizi alabildiğine tembelleştirip, pazarı geçtim manavdan bire soğutmuşken her gün soluğu burada alıyoruz. Çalışan bir annenin evinin tam karşısında süpermarket olması hakikaten enfes bir şey. Koşturarak eve gelme çabaları içerisinde bile olsam hoop 5 dakika içerisinde alacağımı alıp eve yollanabiliyorum. Teşekkürler “bilmem ne” süpermarketleri 🙂

Şeker surat ile aynı işyerinde çalışırken her çalışan gibi kahvaltıda çeşit, gevreğin üzerine serpiştirilen tahıldan ibaret oluyordu. Bir gün üzerine çiğdem içi serpilmiş gevrekle tanıştık. Vauvvv! ne değişik 🙂 

– bunun fabrikasında hep İzmir li çalıştırıyorlardır…

– Böyle çitleyip çitleyip içlerini kenarı ayırıyorlardır…

-Fabrikada dev ekranda pembe dizi oynuyordur…

-dedikodu yapmamak yasaktır ….

Bir sürü saçma fikir geçerdi kafamızdan. Gülüp dururduk. İşte bu çiğdem içini bizim markette gördüm geçenlerde. Hemen yapıştım, iki paket aldım. Biri hazır çitlenmiş çiğdem bir İzmirliyi mutlu eder mi? deneyi için. Diğeri attım da tuttu yemek tarifi için.

Hemen söyleyeyim deney tutmadı efendim. Tane tane yenildiğinde zaten zevksiz, avuçla götürsen pek bir ruhsuz. Anladım ki biz bu mereti sırf dişlerimizin arasında çıtırdatmak için yiyoruz.

Deney kısmı tutmamış olsa da yemek kısmı tuttu çok şahane birşey çıktı ortaya:

1 paket tavuk göğsü

Bizim eve çanta içinde gizlice sokulan pırasa devri çoktan kapandı. Şimdi poşetler sallana sallana şeker surata gösteriliyor. Ardından gelen nesini yapacaksın? sorusu aslen sen ne yapsan güzel olur ile eş anlamlı. Pırasa asla bir tabak yetmiyor, alan bir daha alıyor. Hele o ikinci tabağı alan şeker surat olunca pamuk annemin inanası gelmiyor. Anlayacağınız sizin evde de mutlaka var olan pırasa sevmeyen vatandaş devri artık sona erdi. Şimdi yaşasın PIRASA!

Markette gezinirken 900 gramlık dev tavuk döner paketini elime aldım. Hıh dedim, tam tembel işi yemek.  Şimdi buna domatesli bir sos yapar mis gibi tereyağlı pilavla servis ederim. Salata malata da hazırladım mı oh misss. eve dönünce hemen işe koyuldum.

Pamuk annemin daha önceden hazırlayıp kavanozlara doldurduğu domates sosunu kullanarak enfes bir sos hazırladım. Tavuk döneri çok az kavurup fazla karıştırmadan sulu domates sosuyla pişirdim. Akşam için kolay bir kaçış yolu oldu. Şöyle ki: