Her sabah olduğu gibi servise doğru depar atarken bunun için çok geç kaldığımı beş dakika kadar o ayazda bekledikten sonra idrak edebildim. Sonra da evimin az biraz yukarısındaki caddeye yürümek zorunda kaldım. Yani servise binmek için kullandığım yolun tam tersi istikamet! E boşuna demiyorlar akılsız başın cezasını falan filan diye. Neyse efendim o istemediğinde yavaş yavaş önünden geçip korna çalan minübüsler yoktu tabiki. Murfy yasası gene işbaşındaydı, bir Allah’ın kulu dolmuş durmadı duranda sağolsun akraba ziyaretine gitmişiz gibi kalabalıktı. Neyse ben parayı verebilmek için çantamla, uzun baston şemsiyemle akrobatik hareketler yaparken vvvvvvvyyyk diye ani bir fren. Bir bakmışım şöför koltuğunun yanındaki tümseğe çıkmışım. Abim sen nasıl fren yapıyorsun öyle desem de sesim kalabalıkta hiç oldu. Toparlanıp parayı uzattım. En uyuz olduğum şey şu para uzatma, para üstü alma meselesi. Allahtan kimsenin parasını uzatmak zorunda kalmadım, ama gelin görün ki bende de bozuk kalmamış, şoförün hain bakışları altında uzattım onluğumu. Adam bana kıllandı bir kere para üstünü verirkende hepsini şangur şungur bir güzel düşürüverdim. uyuz yolcular o kadar tepkisiz ki. Hepsini de tek tek toplamak zorunda kaldım çamurlu zeminden. Neyse salak dolmuşa şükürler içerisinde veda ederekten yoluma devam ettim. İşte dedim, işyerine şöyle güleryüzle bir selam çakayımda bari kalan günüm hoş geçsin. Sen misin diyen, içeri adım atar atmaz 4 koca basamaklı merdivenden fıyyyyyttt diye kayıverdim. Benim ayaklar zemini görmeyince  gözümün önünden karşıdaki merdivene çarınca olabilecekler geçiyorken. Hoppidik iki ayağım üzerinde yerde bitiverdim. Ama çokta güzel oldu be,uçmayı bildiğim gibi konmayı biliyormuşum meğersem. Tabi diğerleri bi telaş olmuşlar beni havada görünce, ama şaşmışlar da karşıya yapışmadan iki ayağım üzerinde hala duruyor oluşuma. Şu sıralar merdivenlerin kaymaması için üzerlerini hangi malzemeyle kaplayacaklarını düşünüyorlar.

Şimdi incirli çizkek bunun neresinde? Boşverin yahu . Siz keyfinize bakın, ben uçmuşumda konmuşum fani işler bunlar. Mühim olan çizkek. Hikocum diyeceksiniz yaptıktan sonra, sen çok yaşa emi, murfy falan uzak dursun senden. Sen bize tarif yaz biz yapalım. Sonrada miğdemize indirip göbecikler atalım.

Peynirli krema için;

3 yumurta

2 kaşık bal

500 gr süzülmüş krem peynir

200 gr krema

6 kuru incir

1 kaşık mısır nişastası

1 vanilin

1 kabartma tozu

Tabanı için;

2 paket burçak bisküvi

1 çay kaşığı tarçın

3 yemek kaşığı tereyağı

Tabanı için; Bisküvileri elimizle parçalıyoruz, Bisküviler un ufak olduğunda 3 kaşık erimiş tereyağını elimizle yediriyor, içine 1 çay kaşığı tarçın ekleyerek yağlı bir hamur elde ediyoruz. Bu hamuru kelepçeli kek kalıbımızın tabanına bastıra bastıra yerleştiriyoruz. Tabanımız hazır.

Kreması için: Önce peyniri sonra incir hariç geri kalan tüm malzemeyi çırpıyoruz. İncirleri ufak ufak doğrayarak rondodan geçiriyor sonrasında krema karışımının içine atarak el blenderi yardımıyla iyice kremaya yediriyoruz. Krema oldukça akışkan kıvamlı olacak endişe etmiyoruz, fırına yollayın gitsin. Üzeri hafif pembeleştiğinde çatlamaması için fırından hemen çıkartıp dışarıda soğumaya bırakıyoruz. Cheesecake soğuduktan sonra buzdolabında bir gece bekletiyoruz. Servis vakti geldiğinde pürüzsüz dilimler için bıçağımızı ıslatıyor sonrasında kuruluyarak nemli halde dilimleri kesiyoruz. Her dilim için aynı işlemi tekrarlamayı unutmuyoruz. Afiyet bal şeker olsun.