“Fetih 1453” filmine girdiğimde herkes gibi bende görselliğin sadece fragmana yoğunlaştırıldığı basit bir yapıma girdiğimi düşünmüştüm. Öyle ya “Newyork’ ta Beş Minare” fragmanında elinde bazuka, ayağında şalvarla iki polisin etrafa ateş açtığı abartılmış sahneler doldurulmuş, filmdeyse, fragmanda kullanılan sahneler hariç hemen hiç aksiyon sahnesi olmamıştı. Fetih 1453 ise fragmanına sığmayan bir yapım. Görsellik olarak “Truva”, “300 Spartalı” ve “Lord of the rings” filmlerindeki kaliteyi tutturabilmiş. Bazı sahnelerinde abartı çokça kullanılmış olsa da bunlar filmde hiç yavan durmuyor. Bu anlamda baktığımız zaman Türk sinema tarihinde ki en iyi görsel efektlere imzasını atmış  yapım olduğunu söyleyebiliriz.

Filmde  Ulubatlı Hasan karakteri çok iyi işlenmiş. Fakat,  Hasan-Ela  arasında yaşanan aşk filmin adının” Fetih 1453 ve Ulubatlının aşkı” şeklinde değiştirilebilirdi diye düşünmenize sebep oluyor. ikili arasında ki aşk, o kadar irdelenmiş ki, yer yer insanı bayıyor.  hasan, çocum, bırak şu savaş işini de al şu kızı mutlu mesut yaşa demek geliyor insanın içinden. Devamını Oku »

İçeriye doğru yavaşça süzülürken karanlık taraflarda durmaya gayret ettim. Çok korkuyordum. Beni burada görmemeliydi. Onun için bir fikrim vardı ve bu sefer bunu geri tepmesine izin vermeyecektim. Hemen birkaç tanesini poşete doldurup parasını ödedim. Onları en güvendiğim yere, yani çantama yerleştirdim. Böylelikle içeride ne yaptığımı bilemeyecekti. Sonucun beni hayal kırıklığına uğratmaması için çenemi tutmam gerekiyordu.  Ağzımdan çıkacak tek bir sözcük tüm planın çöpe gitmesine sebep olabilirdi. Üstelik bu, tekrar deneyemeyeceğim anlamına da geliyordu. Peki ben olacaklara hazırmıydım?

Gülümsedim bana bakarken. Biraz haince idi sanırım. Mutfağa girip kapıyı kapattım ve beni rahatsız etmemesini söyledim. Çantamı yere bırakıp içindeki poşeti usulca çıkardım içinden. Devamını Oku »

Pazar günü karadeniz müziği işliğinde horon tepenleri elimizdeki hamsili ekmeklerle izlemeye gitmenin çok iyi bir fikir olduğunu düşünerek,  fotoğraf makinelerimizle öğle sıcağında yürüyüşe geçtik. Bostanlı pazarına kadar yürüdüğümüzde oldukça acıkacak ve bize ikram edilecek hamsilere daha aç bir şekilde yumulabilecektik. Tabi öyle olmadı ne yazık ki. O kadar tembeldik ve o kadar süslüydük ki yetişemedik 500 metrelik mangala. Yok benim saçım makyajım, yok şeker suratlının kostümünün havaya uygunluğu tepinip dururken, horonunda sonuna yetişebildik anca.

Ama olsundu mangalda duran son hamsinin fotoğrafını çekip yolumuza devam ettik. Madem hamsi yiyemedik etrafa bir göz gezdirir ne var ne yok kolaçan ederiz dedik. Devamını Oku »

Pirinç pilavını yapması zordur. Suyunu fazla koyarsınız çekmez, iki dakikalığına ancelina ablam ne yapmış diye kara kutuya dalarsınız pirinçler kararır, çok karıştırırsınız lapalaşır. Uyuz eder insanı. Ama birde tereyağlı ve tam kıvamında tane tane bir pilav yaptınız mı işte o zaman köşe oluverirsiniz mutluluktan. Ben uzun süre köşelerim olmadan devam ettim evliliğime. Sonra baktım olacak gibi değil, bulyonu dahil ettim pilavın içerisine. İşte o zaman köşelerim çıkmaya başladı. Tabi güzel bir pilava ulaşana dek sürekli hatalar yapıp durdum. Ama şimdilerde pilavım oldukça ünlendi ayıptır yazması. Benim yeğenler hep hiko abla bize pilav yap iyimi diyorlar. Bende koltuklarım kabarmış bir halde kapılardan sığmaya çalışıyorum. Pilavı yaparken süper bir ölçüm var. Bildiğimiz klasik su bardağı dolu pirinç iki kişiye yetiyor. Ama kişi sayısı fazlalaştıkça bu miktarı azaltıyorum. Çünkü diğer yemeklerden sona kalan pilava pek yer kalmayabiliyor. Devamını Oku »

Dünyalar tatlısı zehra teyzem bana süper bir hediye paketi göndermiş. Bir yemek kitabı ve dört ayağı üzerinde duruyormuş gibi görünen kirpi şeklinde mor bir rende. İkisine de ayrı ayrı bayıldım . Şeker suratlım zor ayılttı, o derece yani. Sahrap Soysal ablamın yazdığı “bölge bölge Türk yemekleri” adlı kitabı oldukça hoş tarif ve fotoğraflarla dolu. Her tarifi gördüğünüzde mutlaka yapmalıyım diyorsunuz. Ben dedim yani. Akşam akşam iki tarif birden yaptım. Biri pekmezli su muhallebisi diğeri ise marmara bölgesine özgü yöresel bir yemek yada ara sıcak olan patlıcanlı tübyaz. İkisi de oldukça lezzetli oldu. Ben her tarifi farklı bir başlıkta yazacağım. Yazı sayımın arttığını görünce çok sevindirik oluyorum da ondan. Ah bide yorumlarım artsa: Devamını Oku »